Nikt nie jest idealny
Ludzie jadą do Czarnej Góry po refleksje, ale nawet i bez tego jestem tutaj i myślę że oczywiście że nikt nie jest idealny i pewnie nie będzie, ale możemy mieć jakąś samokrytykę albo chociaż refleksję.
Świadomie pracuję nad sobą sam od zawsze, ale tylko od ostatnich paru lat zdecydowałem się że nie wszystkiego dowiem się o sobie bez porządnego i regularnej pomocy w pracy nad sobą samym, dzięki czemu odkryłem że mogę pracować w obszarach o których nigdy wcześniej nawet nie miałem pojęcia. Wiem lepiej jak reaguję na niesprawiedliwość, co mnie irytuje w innych ludziach, jak reaguję na różne sytuację wymagające mojej interwencji, w końcu – uczę się odpuszczać.
Przykładowo nigdy nikt nie potrafił nazwać stanów w jakich czasami jesteśmy, nikt nie powiedział mi jak radzę sobie w wielu sytuacjach, ale również nikt nie powiedział mi o tym, że łatwość w irytacji jest książkowym przypadkiem wynikającym z urazu w wypadkach, jakie z moim udziałem spowodowano. Nigdy nie widziałem w tym konkretnym sposobie irytacji przyczyny kłopotów, a dostrzegałem jedynie źródło motywacji., o ile w ogóle dostrzegałem to jako zauważalną cechę mojego charakteru.
Ostatnio mam więcej czasu i okazji na kontemplacje. Gdzieś w górach zdałem sobie sprawę, że gdzieś po drodze każdy z nas musi zrozumieć że sytuację, które nam się powtarzają. Takie sytuacje są tym czego naprawdę, nawet wbrew sobie chcemy, albo będą się powtarzać jeśli nie zmienimy czegoś nad czym jeszcze nie pracowaliśmy, albo wręcz nie wiedzieliśmy że powinniśmy przepracować.
Niczego nie da się zmienić postanawiając zmianę. Wszystko co nam się udaje jest efektem jedynie pracy a nie jakiegoś postanowienia. Jeżeli nie masz czasu na pracę to nie zmienisz niczego żadnym postanowieniem.